ظرفیت دیسکت ها

ظرفیت دیسکت ها

ظرفیت دیسک های مغناطیسی، به سطح مفید و چگالی داده ها بستگی دارد. چگالی داده ها را دو عامل، تعداد بیت در هر اینچ شیار و تعداد شیار در هر اینچ شعاع دیسک تعیین می کند که هر روزه سعی می شود چگالی داده ها را زیادتر کنند. به طور مثال، دیسک های فلاپی اولیه که در PC ها کاربرد داشت، یک رویه بودند یعنی تنها یک طرف دیسک با ماده مغناطیس شونده پوشانده  شده بود. این دیسک ها دارای چگالی مغناطیسی اندکی بودند. آن ها را به اختصار SS-DD (یک رویه چگالی مضاعف) می گویند. امروزه استفاده از این نوع دیسکت ها منسوخ شده است. چند بعد کارخانه های سازنده، دیسک های دو رویه ای (DS) با همان چگالی را تولید کردند.
سپس دیسک هایی با چگالی بیشتر، ساخته شد که به آن ها چگالی بالا یا HD می گویند. دیسک های معمول امروزی از این گونه اند. دیسک هایی با چگالی خیلی زیاد که دو برابر HD نیز وجود دارد، که به آن ED می گویند. ظرفیت دیسک های 1/236اینچی دو رویه با چگالی مضاعف (DS-DD) 720 کیلو بایت و دو رویه با چگالی بالا (DS-HD) 44/1 مگابایت است نوع دیگر دو رویه با چگالی زیاد ( دو برابر چگالی بالا) که به آن DS-ED می گویند دارای ظرفیت 88/2 مگابات می باشد.